Hester“Verandering begint met accepteren dat je situatie is zoals hij is.” zeg ik vaak tegen cliënten.
Vandaag zeiden twee cliënten in twee heel verschillende sessies over heel verschillende onderwerpen: “Als ik dit accepteer dan betekent dat dat ik het goed vind dat ik in deze situatie zit. Het is niet goed en ik wil dat het verandert. Ik kan het dus niet accepteren.”
Voor deze cliënten en voor heel veel mensen, betekent accepteren dat je je er bij neerlegt dat iets nooit zal veranderen.
Voor mij betekent het dat je ophoudt met vechten tegen het onvermijdelijke.
Heb jij er wel eens over nagedacht? Wat betekent accepteren voor jou?
Accepteren is aanvaarden wat je niet kunt veranderen om ruimte te maken voor verandering
We hebben allemaal wel eens een versie van de serenity prayer gezien:
Geef me de kalmte om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen, de moed om te veranderen wat ik wel kan veranderen en de wijsheid om het verschil te zien.
Voor mij betekent accepteren precies dat: aanvaarden wat je niet kunt veranderen. Vaak is het nodig dat je aanvaardt dat je nu in een bepaalde situatie zit. Zonder jezelf te veroordelen, zonder boos op jezelf te zijn, zonder jezelf te kleineren en af te bekken. Jij bent nu in deze situatie. Hopelijk kun je dingen veranderen waardoor je in de nabije toekomst in betere omstandigheden bent. Maar op dit moment kun je er niets aan doen dat je:
- paniekaanvallen hebt
- last hebt van je darmen
- steeds weer ruzie maakt met je vrouw
- je huis niet netjes krijgt.
Het is jammer als je boos blijft dat dit jou treft of als je tegen jezelf blijft zeggen dat je je niet zo aan moet stellen. Al je energie gaat verloren aan negatieve emoties. Aan het vechten tegen iets wat je niet kunt veranderen. Je kunt niet zo gemakkelijk werken aan oplossingen juist omdat je het probleem niet accepteert.
Pas als je kunt accepteren dat je nu in deze situatie bent, kun je energie en creativiteit vrijmaken om de situatie te veranderen.
Door een schildklierziekte heb ik bijvoorbeeld flink minder energie dan ik vroeger had. Pas toen ik kon accepteren dat ik het met deze hoeveelheid energie moest doen, kon ik op zoek naar manieren om mijn leven anders in te richten. Daarbij zijn ingrijpende keuzes gemaakt en belangrijke dingen opgeofferd om nog belangrijkere dingen te kunnen blijven doen. Vanuit de acceptatie heb ik weer een heel bevredigend leven op kunnen bouwen.
Voor mij is accepteren dus geen eindstation maar de eerste stap naar verandering. Vanuit acceptatie dat jouw situatie nu is zoals hij is, ga je zoeken naar verbeteringen.
Hoe is dat voor jou?